Η ζωγραφιά της εικόνας του εξώφυλλου είναι μια ευγενική προσφορά της φίλης Σοφίας Τσαγκάρη.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Αναμφίβολα το νόημα των Χριστουγέννων δεν είναι ο καταναλωτισμός, τα ψώνια, οι πολυτέλειες και η φιγούρα! Αντιθέτως, η καλοσύνη, η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο της διπλανής πόρτας, η ελπίδα και η προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο, η έξοδος από τον εγωισμό και την απομόνωση, οδηγούν προς την πνευματική μας ολοκλήρωση, απόλυτα σύμφωνα με το κλίμα των ημερών. Για όλα αυτά βέβαια, έχουν γράψει άλλοι πολύ πιο άξιοι, άνθρωποι του πνεύματος, της πίστης, των γραμμάτων και της διανόησης.
Στα κείμενα που ακολουθούν, παρουσιάζονται με χαλαρό και αληθινό τρόπο οι βιοποριστικές προσπάθειες των μελών μιας μέσης ελληνικής οικογένειας, με φόντο ένα μαγαζί εποχιακών ειδών, σαν αυτά που ξεφύτρωναν ξαφνικά τις περασμένες δεκαετίες, λίγο πριν τις γιορτές και σαν διάττοντες αστέρες εξαφανίζονταν με τα πρώτα κρύα του Γενάρη.
Τα μαγαζιά αυτά μετά από σκληρή προσπάθεια, αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα οικονομικής βελτίωσης για τους ιδιοκτήτες τους και τώρα πια αποτελούν τρυφερές αναμνήσεις. Ανάμνηση δυνατή και ανεξίτηλη είναι πλέον και ο δικός μας άνθρωπος που ήταν εμπνευστής τους.
Τα στολίδια και τα δέντρα των μαγαζιών μας, έμειναν να μας θυμίζουν τις μέρες τις παλιές και ζουν όπως και τα περισσότερα αντικείμενα πιο πολύ κι από τους ανθρώπους. Μάλιστα για πολλούς από εμάς, όσο πιο παλιά και φτωχικά είναι, τόσο έχουν και μεγαλύτερη συναισθηματική αξία.
Τα κείμενα που ακολουθούν, θα τα συνοδεύουν και μερικές φωτογραφίες από στολίδια που έχουμε κρατήσει κι εμείς – όπως κι εσείς – από το χίλια εννιακόσια ογδόντα επτά έως και το χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα, την εποχή που αυτά τα είδη αποτελούσαν τα εμπορεύματα στα καταστήματά μας με τα χριστουγεννιάτικα είδη.