ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΙΚΡΩΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ!!!
Ο πατέρας χαμογελαστός, σαν κ.Κοραής για τους πελάτες μας και ο “ΚΟΡΑΗΣ ΜΑΣ”…το μαγαζί μας . Οδός Αχαρνών 168 , τα 21 τμ που γέμιζαν για εικοσιπέντε χρόνια την οικογένειά μας με μόχθο, προσπάθεια, αλλά και σημαντική οικονομική ανέλιξη.
Ακολουθεί μια μικρή , αληθινή ιστορία για την επιλογή του ονόματος…μικρό απόσπασμα από ένα μεγάλο κείμενο που είναι ακόμα στο στάδιο της συγγραφής, για τις πολλές μας επαγγελματικές δραστηριότητες στην Αθήνα!!!
” Άραγε πώς να ξεκίνησαν όλα, τώρα που το σκέφτομαι… νομίζω καλά θυμάμαι η αρχή έγινε στον Κοραή… το μαγαζάκι μας στην οδό Αχαρνών… φθινόπωρο του 1977
(Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΙΟ…ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΚΑΝΟΝΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ ΜΑΣ)
ΠΑΤΕΡΑΣ: Αυτό είναι το μαγαζάκι μας κουμπάρε, τι λες; Πόσο θα στοιχίσει να μας το κάνεις κούκλα;
ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ: (Ελαιοχρωματιστής… κοιτάζει ερευνητικά το χώρο). Τι μαγαζί ήταν εδώ πριν είπες;
ΠΑΤΕΡΑΣ: Καθαριστήριο, πάνω από 30 χρόνια!!! Σκέπτομαι να ανοίξω ένα μαγαζί στο όνομα της γυναίκας με βιβλία. Θα την βοηθάω κι εγώ τα απογεύματα.
ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ: ¨Ώστε βιβλιοπωλείο λοιπόν. Είναι μικρό αλλά σε καλό σημείο, πέρασμα…καλορίζικο!!!
ΠΑΤΕΡΑΣ: Στην αρχή θα το ανοίξω ως γραφείο πώλησης εγκυκλοπαιδειών και μεγάλων σειρών βιβλίων. Θα βάλω μόνο λίγα ράφια ντέξιον με προσπέκτους από βιβλία. Μετά αν όλα πάνε καλά θα το κάνω βιβλιοχαρτοπωλείο. Δεν υπάρχουν πολλά μετρητά για εμπόρευμα κουμπάρε. Βαρέθηκα την δουλειά του πλασιέ βιβλίων με την τσάντα στο χέρι. Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, οι ανάγκες πολλές. Η κουμπάρα σου θα τα καταφέρει να το κρατήσει τα πρωινά. Όπως σου είπα κι εγώ θα την βοηθάω μετά το σχολείο τα απογεύματα.
ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ: Άντε να σου πάνε όλα καλά εύχομαι!!!Αλήθεια πως θα το ονομάσεις δάσκαλε;
ΠΑΤΕΡΑΣ: Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα …θα βρω κάτι.
ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ: Γιατί δεν βάζεις το όνομα του πατριώτη μου τον Χιώτη τον ΚΟΡΑΗ
ΠΑΤΕΡΑΣ: Κοραής… σπουδαίος άνθρωπος των γραμμάτων και εκπρόσωπος του Ελληνικού Διαφωτισμού… δεν είναι κι άσχημο μια χαρά μου φαίνεται!!!
ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ: Καλές δουλειές σου εύχομαι κουμπάρε!!!Το βάψιμο θα είναι δώρο από εμένα… έτσι για τα καλορίζικα!
ΠΑΤΕΡΑΣ: Να σαι καλά κουμπάρε, σε ευχαριστώ!!! Πραγματικά με συγκινείς!!!
ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Έτσι κι έγινε!!!Ο ΚΟΡΑΗΣ ήταν γεγονός…Ο πατέρας βάφτισε την κόρη του κουμπάρου κι αυτός ο καλοπροαίρετος άνθρωπος, βάφτισε το μαγαζάκι μας !!! Το μαγαζί απέκτησε όνομα και μαζί με αυτό και οι γονείς μας μετονομάστηκαν σε κύριος και κυρία Κοραή, για τους απλούς ανθρώπους της γειτονιάς.Τα χρόνια περνούσαν και ο ΚΟΡΑΗΣ απέκτησε πελατεία και βοηθούσε σημαντικά στο οικογενειακό εισόδημα. Χωρίς να μας κάνει πλούσιους σπούδασε και μεγάλωσε με αξιοπρέπεια τρία παιδιά!!! Το φόρτε του ήταν η περίοδος της έναρξης των σχολείων κάθε Σεπτέμβρη. Τότε βλέπετε ο κόσμος στήριζε ακόμη τα μικρά καταστήματα της γειτονιάς και όχι τα μεγάλα πολυκαταστήματα που είχαν αρχίσει απειλητικά να κάνουν την εμφάνισή τους.Ο πατέρας και η μητέρα άξιοι και εξυπηρετικοί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, ζούσαν μέσα στην καθημερινή ρουτίνα της μικρής μας οικογενειακής επιχείρησης!
